Day 72 - 78 - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Stefan Pas - WaarBenJij.nu Day 72 - 78 - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Stefan Pas - WaarBenJij.nu

Day 72 - 78

Door: Stefan

Blijf op de hoogte en volg Stefan

03 November 2013 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Hallo Allemaal! Tijd voor een nieuw verhaaltje. Deze week genoeg gedaan en veel te vertellen.
Er zit in dit verhaal een groot hoogtepunt, de toon is gezet nu en heb een grote angst overwonnen.
Ik kan je verzekeren dat het de moeite waard is om deze te lezen! Ik hoop dat jullie er van gaan genieten!

Na een lang weekend weg toch maar gewoon weer beginnen om 8:00 AM op het kantoor. Weer verder met het implementeren van het interne systeem.
Dit ging vandaag eigenlijk best wel prima, bakje koffie erbij, muziekje aan en lekker aan de slag. Heb vandaag aan de hand van wat voorbeelden veel UI gerelateerde componenten gestyled.
Onder andere het menu en het overzicht van het profiel. Dit is verder allemaal prima gegaan, veel gelachen met collega's en redelijk vooruit gekomen.
Deze dag ook even gescrumd met mijn begeleider en andere collega's. De resultaten van vorige week besproken en de verwachting voor deze week.
Dit verliep gelukkig allemaal naar wens en nam niet te veel tijd in beslag, zodat ik gewoon weer kon knallen!
's Avonds nog uit gaan eten bij Spur, de tweede hamburger gratis! Dus besloten we om daar maar een keer lekker te gaan eten.
En ja hoor lekker was het zeker, ook nog wat takeaway besteld voor lunch op stage. In totaal had ik : Een drankje, 2x hamburger en friet en dessert voor ongeveer 7 euro, dat is toch niet normaal haha.
We hebben hier zo'n twee uur gezeten, gezellig gekletst en goed gegeten. Zo is de tiende stageweek goed begonnen!
Nu ook maar hopen op een prima werkweek en een leuk weekend, we zullen het allemaal lezen in dit verslag..

Dinsdag kreeg ik een aantal documenten voor mijn neus geschoteld om door te nemen, door even mijn programma aan de kant te schuiven ben ik in het engels documentatie door gaan nemen een aantal uurtjes.
Dit bleek toch nog best interressant te zijn, het ging in het algemeen over het "incubation process", dit zijn de eisen waar een client aan moet voldoen om hier binnen te komen.
Daar was vandaag ook een strategy meeting over, de meeting was redelijk prima. Dus geprobeerd wat nieuwe ideeën te introduceren voor het bedrijf. Het is heel erg fijn
dat je tijdens zo'n meeting erg serieus wordt genomen en alles wat je zegt meegenomen wordt als feedback voor de volgende sessie. Vandaag was het een strat sessie, het zou volgende keer weer zo iets heel anders kunnen zijn.
Best wel vet om dit zo in een heel ander land (aan de andere kant van de wereld) mee te maken, in nederland zou dit nooit zo gebeuren namelijk.
Of het per definitie goed / fout is weet ik niet, daar hoop ik aan het einde van mijn stage achter te komen. Vandaag dus ook een prima dagje gehad op kantoor.
Dinsdag ook nog eens een van hardste stormen meegemaakt in mijn leven. Het knalde eruit 's nachts niet normaal. Ik zat binnen een seconde rechtovereind in bed.
Dit ging er zooo hard aan toe, niet meer normaal. Nog nooit zo'n harde donder gehoord, ongelofelijk haha! Ook wel een keer leuk om mee te maken, ook al heb ik deze nacht nauwelijks geslapen.

Woensdagochtend voor het werk, even langs de bank gereden om wat geld te halen, was er toevallig ook het waardetransport. Opeens zo'n beest van een kerel met een zieke gun om.
Echt heel erg vet om te zien is dat. Staat hij daar een beetje om zich heen te kijken met zo'n groot geweer. Zulke geweren heb ik alleen op COD (Call Of Duty, videogame) gezien.
Dit was wel even heel gruwelijk om te zien in de vroege ochtend haha!
Vandaag weer lekker verder programmeren, ik krijg de smaak te pakken denk zo'n 40 uur per week (als het niet langer is) aan het werk, voor de tiende week alweer.
Begin er nu wel echt helelmaal aan te wennen om elke dag van 8 - half 5 te werken, thuis was dit natuurlijk heel erg anders. Heel veel was er thuis anders, maar daar wen je aan.

Ook gedurende deze dag kwam er weer een mooie invloed mijn pad, het feest waar ik al twee keer op rij ben geweest (HARDBASS in het GelreDome, Arnhem) kwam vandaag met de lineup!
Deze lineup vind ik een van de beste die ik ooit heb gezien, echt zo super vet! Ik ging helemaal uit mijn dak toen ik dit las. Good job b2s voor deze artiesten, dit gaat dus een zekerheidje worden.
Het feest is op 1 februari 2014 en ik ben 26 januari 2014 thuis, dus een hele mooie binnenkomer gaat dat worden, echt een knalfeest!
's Avonds had ik geen zin om thuis te zijn, ik wilde iets gaan doen. Toen kwam er iets in mijn hoofd en ik zat te denken : "wat wilde ik ook altijd doen als ik thuis even niks te doen had, ohja casino!"
Dus casino avond is het geworden, helaas zonder resultaat maar het was gezellig! Zo is de woensdagavond toch ook weer goed gevuld!

Helaas heb je ook momenten dat de frustratie gewoon flink oploopt af en toe, ik weet niet hoe het komt maar het gebeurt gewoon. Helaas ook niet echt over kunnen praten maar hoeft ook niet bij alles vind ik.
Gewoon weer knopje om en doorgaan, overal voor gaan en dan valt alles vanzelf op z'n plekske. Ik ben er ook achter gekomen dat niet altijd alles goed kan gaan, er moeten blijkbaar ook momenten zijn dat het gewoon even minder / slecht gaat.
Je kan dan ook namelijk zien waarom iets fout gaat en kan je het verbeteren. Ook verbeteren gaat niet altijd, want er gebeuren ook dingen waar je zelf niks aan kan doen.. Dingen die je absoluut niet in de hand hebt.
Tegenwoordig ben ik redelijk snel uit dipjes, positief blijven denken en bikkelen. Zo gaan we de donderdagochtend beginnen, uitkijkende naar het beerpong toernooi van vanavond in het casino.
Vandaag (sinds 's smiddags) kwam ik er gewoon echt niet uit met programmeren. Dit is echt heel erg zonde van mijn dag, zonder progress vandaag.

Donderdag om half 5 was het zover, einde werkdag! Dus snel naar huis, lekker pizza in de oven knallen en mentaal voorbereiden voor het beerpong toernooi.
Voordat we gingen, zaten we met drie personen in een bakkie. Lekker krap haha maar het ging allemaal goed. Eenmaal in het casino en ingeschreven, lekker drankje bestellen laat de mooie avond maar komen!
En een mooie avond was het zeker, de eerste ronde heel erg goed gespeeld (deze ook ruim gewonnen). Onze teamnaam was "Crazy Dutch", nou dit hebben we laten zien ook.
Eerste ronde : "Check". Daarna was het weer wachten totdat we weer mochten spelen, ik kon niet wachten! Gelukkig thuis regelmatig geoefend met beerpong dus dat zat ook wel goed.
Op naar de tweede ronde, deze was wat lastiger maar toch one on one gewonnen! Heel chill dat pingpongballetje in de laatste beker!
Wat een spel, wat een sensatie hier. Dit zouden ze in nederland ook aan moeten schaffen, genieten!
Zonder break meteen door naar de volgende ronde, ronde drie in dit geval. Dit was alweer de kwartfinale waar we nu in zaten. Niks raakte ik, werkelijk niks.
Gelukkig mijn teamgenoot wel, hij raakte alles en ik dronk alles. Goeie deal al zeg ik het zelf. Zo dus ook de kwartfinale gewonnen van dit toernooi.
Toen ook meteen door voor de halve finale, dit was tegen twee vrienden van mijn teamgenoot, zij kwamen met het voorstel door sowieso de pot te splitten. Daar hebben wij maar ja op gezegegd voor het geval we zouden verliezen, zouden we toch iets winnen.
Nek aan de nek de halve finale verloren, wel genoeg bier gehad die avond dat was zeker. Nu maar hopen dus dat het team waar wij van verloren hadden zou winnen.
Helaas was dat ook niet het geval, maar opeens kreeg ik speelchips in mijn handen met de waarde van R 250. Nu was het zo dat we met 6 mensen de pot hadden gedeeld.
Heerlijk dus, lekker de chips bewaren om ze de volgende keer te verspillen haha.

Vrijdagochtend was het wel ietssss minder, katertje was aanwezig toen mijn wekker om 7:00 AM ging. Dus nog een hele dag werk voor de boeg tot 3:30 PM. Dit duurde toch nog best wel lang.
Een dag met weinig progress helaas (wel geprobeert natuurlijk), maar geen uitkomst deze dag. Gelukkig werd ik gesupport door mijn redbull die mij in leven hield haha.
Nee grapje zo erg was het ook weer niet maargoed. Wel uitkijkende naar het weekend op deze dag, ook heeft het de hele dag geregend hier. Het lijkt nederland wel, maar dan wel een stukkie warmer. Zo'n 20 graden was het vandaag, dat is dus best wel lekker!
Vrijdagavond nog even naar een ander huis geweest even geoefend voor de komende donderdag, beerpong gespeeld. Niet aan de alcohol gezeten want zaterdagmiddag was de skydive, nu hopen dat ie wel doorgaat!!

Zaterdagochtend mijn spulletjes gepakt en voor de volgende keer naar Plettenberg Bay Airport. Nu dus wel hopende dat het skydiven door zal gaan, het weer zag er prima uit dus we hadden er zin in!
Onderweg begon de spanning toch al wel te stijgen jeetje zeg niet normaal. Eenmaal aangekomen kregen we te horen "Ja kom snel we gaan beginnen" Dus toen was het helemaal raak! We mochten eindelijk uit een vliegtuig gaan springen van 10.000ft.
Dit is ongeveer 3.3 km hoog. Eerst was het de beurt aan twee andere huisgenoten die mochten springen. Ze wilden er graag vanaf zijn haha. Dus toen hun helemaal opgekit en het vliegtuig in.
Nadat hun helemaal heel terugkwamen wist ik ook dat het bij ons goed zou komen haha.

Toen was ik aan de beurt, Reinier kwam naar mij toe, mijn instructeur, hij filmde en vroeg hoe het ging en of ik er zin in had. JA NATUURLIJK heb ik er zin in haha. Toen kwam er een korte uitleg van hoe het wat, dit ging heel snel en snapte er helemaal niks van.
Maar het bleek niet moeilijk te zijn dus ik geloofde het allemaal wel. Toen was het onze beurt om het vliegtuig in te stappen. Het ritje duurde ongeveer 20 minuten waarvan 10 uitleg en harnassen vastmaken, bril op etc.
Binnen mum van tijd was de klep aan de zijkant van het kleine vliegtuigje open. Ja dit was echt het moment om te gaan, ik kon zeker niet meer terug. Dat wilde ik ook helemaal niet. Ik moest het doen van mijzelf, om mijn angst te overwinnen.
Dus ik deed mijn beide benen buitenboord en mijn handen op mijn borst. Toen was het inderdaad echt zo ver. Naar beneden duiken van 3300 meter hoogte. Maar wauw wat een mooi uitzicht was het boven Plettenberg Bay.
Toen vroeg Reinier : "Are you ready?" en ik zei "Yes let's do this" en toen spring hij. Met een voorwaartse salto de diepte in. Daar vlogen we dan, als een vogeltje!
Wauw wat was dit gevoel ongelofelijk vet zeg! En hard dat ik ging, niet normaal. Dit is wel iets anders dan een achtbaan oh my goodness. Wat is dit gaaf zeg, op dat moment zou ik het echt iedereen aanraden om dit te doen.
De spanning zat er op dat moment ook wel goed in maar je hebt ook echt totaal geen tijd om bang te zijn. Daar ga je dan met een freefall van 34 seconden en een topsnelheid van 207 (!) km/h. Dit heb ik nog nooit van mijn leven gemaakt.
Na een seconde of 34 dus naar beneden gevallen te zijn ging de parachute open. Ik was aan de ene kant opgelucht dat ie open was, maar andere kant vond ik het wel jammer dat ik niet nog langer naar beneden kon vallen.
Dat was echt zo gruwelijk gaaf. Toen de parachute ook open ging dacht ik : "Ja nu ben ik meteen van mijn hoogtevrees af". Verleg grenzen en doe dingen die je normaal absoluut niet zou doen. Nou dat heb ik dus in dit geval gedaan.
Daarna voelde ik mij ook nog steeds een vogel bij het besturen van de parachute. De snelheid verhogen door rondjes te draaien was echt heel vet. Dat ging ook echt hard haha. De instructeur was ook echt een chille man, allemaal grapjes maken en chillen.
Na een minuutjes of 4 stonden we ook alweer aan de grond. Ik was ook wel weer blij dat ik veilig op de grond stond, ook al was ik toch geen moment in gevaar bij deze extreme sport. Ik vond het echt gruwelijk vet, van de vliegrit, de freefall en het besturen van de parachute.
Natuurlijk is de freefall wel het allervetste, maar alles was geslaagd! Ook hadden we het met het weer helemaal getroffen, er was niet al te veel regen en geen wolkje (nou misschien een paar dan) aan de lucht. Dit was ook heel erg mooi meegenomen.

I Loved this sort of speed! Super super super vet was het! Had dit voor geen goud willen missen. Van begin tot eind was het puur genieten! Ik ben zoo blij dat ik dit gedaan heb, hoogtevrees als het goed is weg een verschrikkelijk mooie ervaring erbij.
Wie weet doe je het nooit meer, ook al zou ik heel graag nog een keer willen! Dit is zeker voor herhaling vatbaar, mensen als je de kans krijgt grijp die anders krijg je er spijt van! Ik kan het weten hoe het nu is haha.
Sowieso dat ik ooit nog eens een keer ga doen, het is zo gru-we-lijk vet! Ik schrijf er heel veel woorden maar eigenlijk heb ik er geen woorden voor. Ik heb er ook een dvd bij gekregen, dus ik kan het ook nog vaak genoeg bekijken en mijn eigen foto's maken.
Nadat iedereen weer levend en wel op de grond stond hebben we nog andere mensen zien springen en zijn we naar Plettenberg Bay gegaan, naar het central beach. Daar hebben we nog even van het mooie uitzicht genoten en lekker bij een strandtentje gegeten.
Een lekker koud biertje en een lekker visje kon er wel in dit keer, ik vond dat ik die wel had verdiend vandaag.
Al met al was deze dag dus ge-wel-dig! 2 november 2013, een topdag om nooit meer te vergeten!

Deze nacht als een roosje geslapen natuurlijk, dat kon niet anders. 's Ochtends toch nog redelijk vroeg opgestaan om wasjes te draaien en te poetsen (jaja moet ook gebeuren hier). Rond een uurtje of 1 met iedereen naar het strand gereden. Sardinia Bay om precies te zijn,
het strand wat ik al zo super mooi vond. Dus een mooi vooruitzicht lekker een dagje aan het strand chillen en zwemmen in de zee. Fototoestel mee en mooie foto's maken.
Heerlijk dus ook even in het koude water gezwommen vandaag aan het super mooie strand. Ook nog een goed sportief geweest, even een aantal km hardgelopen op het strand. I loved it!
's Avonds nog even gechilled met huisgenoten en heb ik nog lekker een pizza gegeten,

Ik heb dus een hele fijne, drukke maar dan ook geweldige week gehad hier in Zuid-Afrika! Deze week was puur genieten, wauw! De werkweek ging goed, het grootste hoogtepunt uit mijn leven - de skydive - overleeft en nog een heerlijk dagje strand gehad.
Ja het kan allemaal in november, daar doe ik allemaal niet zo moeilijk over haha. Ik ga nu lekker mijn bedje in en genieten van de komende week, er zijn nog geen wilde plannen dus maak je geen zorgen!
Ergens in november staat wel "Shark Cage Diving" nog op de planning als echt avontuur, wanneer dat gaat gebeuren zou ik niet weten.
De twaalfde week hier en de elfde stageweek zal maandag beginnen!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende! Ik hou jullie op de hoogte.

Liefs, Stefan

  • 05 November 2013 - 14:20

    Anita:

    Hoi Stefan, ik ben er maar eens voor gaan zitten en heb je hele verhaal gelezen.
    Echt durven hoor dat skydiven, wel goed dat je het doet en dan met hoogtevrees. Super, dat doe je niet zo snel meer maar je hebt het wel mooi gedaan.
    Je maakt heel erg veel mee en dan vooral leuke dingen. af en toe een dipje kom je dan ook wel weer te boven. Het leest als een leuk avontuur. Geniet er maar van want het is zo afgelopen en zit je weer gewoon in Nederland. (Ook leuk natuurlijk).Heel veel groetjes uit herfstachtig Veldhoven.
    Toon en Anita

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Stefan

Actief sinds 11 Aug. 2013
Verslag gelezen: 221
Totaal aantal bezoekers 9863

Voorgaande reizen:

16 Augustus 2013 - 24 Januari 2014

Stage Port Elizabeth (Zuid-Afrika)

Landen bezocht: